Saturday 6 December 2014

ناامیدی سناتور منندز برای کسب حمایت کارشناسان در جلسه سنا برای بررسی تحریم های جدید چه گذشت؟Sen Mendez disappointed from imposing new sacntion

ر ناامیدی سناتور منندز برای کسب حمایت کارشناسان

در جلسه سنا برای بررسی تحریم های جدید چه گذشت؟

افزایش تحریم ها، همانند قرار دادن تفنگ بر روی سر ایرانی ها است که منجر به پیشرفت آنها در برنامه هسته ای می شود.
دیپلماسی ایرانی: روز گذشته جلسه استماع کمیته روابط خارجی سنا با موضوع «وضعیت تلاش های ایالات متحده در دستیابی به توافق جامع هسته ای با ایران» برگزار شد. به طور عجیبی میان جنگ طلب ترین اعضای سنا و کارشناسانی که همه آنها با جنگ طلبان سنا موافق هستند، اختلاف نظر وجود داشت. در این جلسه دیوید آلبرایت رئیس موسسه علوم و امنیت بین الملل، گری سیمور رئیس گروه جنگ طلب اتحاد علیه ایران هسته ای و مایکل دوران، عضو ارشد موسسه هادسون، نگرانی هایشان درباره تمدید مذاکرات تا ماه مارس و حمایت از افزایش تحریم ها در صورتی که مذاکره کنندگان نتوانند تا مهلت جدید به توافق دست پیدا کنند را اعلام کردند.
اما بحث ها در ساعت دوم جلسه به جریان افتاد، یعنی زمانی که رئیس کمیته روابط خارجی، سناتور رابرت منندز (دموکرات از نیوجرسی) بحثی را مطرح کرد که براساس آن اگر تا پایان ماه مارس میان ایران و گروه1+5 توافقی صورت نگیرد، تحریم ها به صورت خودکار اعمال خواهند شد. وی در این رابطه گفت: «چنین اقدامی آنها را متوجه می کند که این مسئله عواقب دست نیافتن به توافقی است که مورد حمایت جامعه بین المللی باشد. همچنین این پیام را به آنها می دهد که این مذاکرات بی پایان نیست.»
گری سیمور، مشاور سابق خلع سلاح کاخ سفید به سرعت درباره تحریم پیشنهادی منندز موضع گرفت. وی در این باره گفت: «نگرانی من این است که برخی در ایران ممکن است از چنین لایحه ای استقبال کنند، به خاطر این که آنها به خوبی می توانند محاسبه کنند که فشاری که بر روی گروه 1+5 برای دادن امتیاز بیشتر وجود دارد و دستیابی به توافقی که مانع از برداشتن تحریم های قبلی شود، می تواند منجر به بازگشت به وضعیت قبلی شود.»
دیوید آلبرایت هم در موضع مشابهی هشدار داد که چنین لایحه ای در حقیقت منجر به توسعه برنامه هسته ای ایران می شود. وی گفت: «افزایش تحریم ها، همانند قرار دادن تفنگ بر روی سر ایرانی ها است که منجر به پیشرفت آنها در برنامه هسته ای می شود.» در این جلسه همچنین از تلاش شکست خورده سناتور لیندسی گراهام (جمهوری خواه از کارولینای جنوبی) و سناتور باب کورکر (جمهوری خواه از تنسی) مبنی بر اعمال خودکار تحریم های جدید در صورت عدم دستیابی به توافق تا مهلت نوامبر، ابراز نگرانی شد.
آلبرایت هشدار داد که «این حقیقت که کنگره در توافق موقت سهمی ایفا نکرد، عاملی به شدت نابودکننده بود. من فکر می کنم مهم است که دولت برای تلاشی منسجم با کنگره همکاری کند.» سیمور که در ابتدای این جلسه هشدار داده بود که حملات کنگره علیه اقدامات دیپلماتیک کاخ سفید منجر به فرستادن پیامی اشتباه به متحدین بین المللی ما می شود، در ادامه گفت: «من فکر می کنم دولت باید درباره پذیرش چنین لایحه ای که میان آنها اختلاف وجود دارد و کاخ سفید به گونه ای دیگر درباره توافق فکر می کند و کنگره موضوعاتی را به عنوان عناصر اساسی یک توافق معرفی می کند، بی میل باشد.»
منندز به وضوح از این که جلسه استماع در راضی کردن کارشناسان برای اعمال تحریم های جدید شکست خورد، ترسیده بود و تلاش برای محدود کردن شرایط قابل قبول برای توافق جامع هسته ای با ایران به جلسه ای دیگر موکول شد. با این حال جنگ طلبان سنا نیازی به حلق آویز کردن خود ندارند، چون نیروی کمکی در راه است. سال آینده تام کاتن (جمهوری خواه از آرکانزاس) که مورد حمایت شاخه نئومحافظه کار حزب جمهوری خواه است به مجلس سنا می پیوندد.
سناتور منتخب تام کاتن روز گذشته مشخص کرد که به هیچ وجه قصد حمایت از توافق بین المللی بر سر برنامه هسته ای ایران را ندارد، وی به خبرنگاران گفت: «من امیدوارم که نقش کنگره منجر به پایان یافتن این مذاکرات شود. ایران هر چیزی که می خواسته به دست آورده است، ما می خواهیم چه چیزی در توافق نهایی به دست بیاوریم؟» در ماه سپتامبر نیویورکر فاش کرد که نماینده اریک کنتر (جمهوری خواه از ویرجینیا) چگونه با حمایت آیپک می خواست در اواخر سال 2013، لایحه ای برای نابودی توافق موقت با ایران طراحی کند. کنتر در نهایت عقب نشینی کرد، اما به نظر می رسد کنگره آینده به دنبال این اقدام است.
منبع: نیشن/ مترجم: حسین هوشمند

پیشنهاد سناتور جنگ‌طلب به کنگره: اسرائیل را برای حمله به ایران مجهز کنی: give more weapon to Israel to attack Iran . War Monger Sen..

پیشنهاد سناتور جنگ‌طلب به کنگره:

اسرائیل را برای حمله به ایران مجهز کنید

این تجهیزات شامل هواپیماهای بمب‌افکن پیشرفته بی-52 و بمب‌های سنگرشکن 30 هزار پوندی می‌شود که قادر به نفوذ به زمین در تاسیسات هسته‌ای تحقیقاتی ایران است که در زیر زمین قرار دارند.
دیپلماسی ایرانی: سناتور منتخب تام کاتن* (جمهوریخواه از آرکانزاس) روز چهارشنبه از کنگره درخواست کرد تا به طور جدی تجهیز رژیم اسرائیل به بمب افکن های بی-52 و بمب های سنگرشکن برای حمله احتمالی به تاسیسات هسته ای ایران، را بررسی کند. کاتن در این رابطه گفته است همزمان با تلاش دولت اوباما در زمینه دیپلماسی و تمدید مهلت مذاکرات هسته ای، کنگره باید فشارها بر تهران را افزایش دهد و «استفاده واقعی از زور» را بررسی کند. این سیاست باید شامل تجهیز اسرائیل به تکنولوژی های پیشرفته برای حمله به تاسیسات هسته ای ایران هم باشد.
کاتن به گروهی از خبرنگاران که در حاشیه اجلاس سالیانه ابتکار سیاست خارجی حضور داشتند، گفت: «به نظر من، مذاکرات از ابتدا یک اشتباه بزرگ بود و آنها به سرعت روی به فریب آوردند و در حال حاضر هم در حال مسخره بازی هستند.» کاتن می گوید کنگره باید اوایل سال آینده به احیای مجدد تحریم ها علیه ایران بپردازد، تحریم هایی که توسط دستورات اجرایی دولت اوباما متوقف شده اند. وی معتقد است «هرگونه اقدام کنگره مربوط به ایران باید به طور واضح استفاده واقعی از زور را مورد حمایت قرار دهد» و این نکته را هم اضافه می کند که کنگره باید تجهیزات سخت افزاری اسرائیل برای حمله به ایران را تامین کند.
این تجهیزات شامل هواپیماهای بمب افکن پیشرفته بی-52 و بمب های سنگرشکن 30 هزار پوندی می شود که قادر به نفوذ به زمین در تاسیسات هسته ای تحقیقاتی ایران است که در زیر زمین قرار دارند. کاتن می گوید: «این گونه حرکات موجب فرستادن پیامی روشن به متحدین ما در منطقه و نظام ایران می شود.»   
مایک پمپئو (جمهوریخواه از کانزاس) عضو کمیته امور اطلاعاتی مجلس نمایندگان هم در جمع خبرنگاران خواستار تجهیزات لازم برای حمله احتمالی به ایران شده است. وی می گوید حمله موثر به تاسیسات هسته ای ایران آن گونه که عده ای فکر می کنند، پیچیده نیست. وی می گوید: «بعضی اوقات این مسئله غیرقابل قبول به نظر می رسد که ما هیچ راهی نداریم. اگر شما مذاکرات را متوقف کنید، چه معنایی خواهد داشت؟» پمپئو فاش می کند که «در بررسی های محرمانه مشخص شده است که کمتر از 2000 پرواز برای نابودی ظرفیت هسته ای ایران نیاز است. این کار برای نیروهای ائتلاف غیرممکن نیست. برخی از آنها به راحتی می توانند این اقدام را انجام دهند و ما می خواهیم پیامی روشن به ایران بفرستیم که قصدمان چیست.»
پمپئو در ادامه می گوید: «ما باید برای آنها مشخص کنیم که چه اقدامی برای جلوگیری از چنین سرنوشتی مورد نیاز است. من متقاعد شده ام که ما می توانیم این کار را انجام دهیم.» چنین حمله ای برنامه هسته ای ایران را 24 تا 36 ماه به عقب باز می گرداند. پمپئو این نکته را هم می گوید که «مهندسین، تکنولوژی، دانش و دستورالعمل های مربوط به برنامه هسته ای همچنان وجود خواهند داشت، من به این نتیجه رسیدم که نمی توان این مشکل را حل کرد، این مشکل وقتی حل می شود که رژیم عوض شود.»
قانون گذاران کنگره همچنین از دولت اوباما به خاطر دیپلماسی محرمانه ای که با ایران دارد انتقاد کردند، احتمالاً منظور آنها، همکاری با تهران برای مبارزه با داعش در عراق است. پمپئو می گوید «ما برای آنها نامه می فرستیم.» منظور وی چند نامه ای است که باراک اوباما، رئیس جمهور آمریکا به آیت الله علی خامنه ای رهبر معظم ایران نوشته است. پمپئو در این باره می گوید: «مطمئناً این بحث همچنان ادامه دارد.»
کاتن هشدار می دهد که در حالی که مذاکرات با ایران ادامه دارد، این کشور در حال نزدیک شدن به سلاح هسته ای است. کاتن می گوید: «نقش کنگره باید در راستای پایان دادن به مذاکرات باشد. ایران هر آنچه که می خواسته به دست آورده است. خوب ما می خواهیم چه چیزی در توافق نهایی به دست بیاوریم؟» وی در ادامه می گوید: «آنها در هفت ماه آینده حدود 5 میلیارد دلار از لغو تحریم ها به دست می آورند. اما ما باید شاهد ادامه غنی سازی اورانیوم و فعالیت سانتریفیوژها، تولید پلوتونیوم و ساخت موشک های بالستیک آنها باشیم. بنابراین من فکر می کنم بزرگان کنگره باید اوایل سال آینده تحریم های جدید را وضع کنند و قانونی را تصویب کنند که تصمیم نهایی درباره توافق با ایران را به کنگره اعطا کند.»

Malaysian court finds Bush and Blair guilty of war crimes

Court finds Bush and Blair guilty of war crimes

Published time: November 23, 2011 14:13
George W. Bush (R) and Tony Blair (AFP Photo / Jim Watson)
George W. Bush (R) and Tony Blair (AFP Photo / Jim Watson)
10.4K918263
Those who lobbied to have George W. Bush and Tony Blair tried for their role in the Iraq War have finally got their wish. Though the verdict of the court carries no legal weight, its supporters believe its symbolic value is beyond doubt.
The court in Malaysia where the trial took place may not have the power to convict, but the verdict against the former British and American leaders was unanimous.

“War criminals have to be dealt with – convict Bush and Blair as charged. A guilty verdict will serve as a notice to the world that war criminals may run but can never ultimately hide from truth and justice,” 
the statement from the Perdana Global Peace Foundation read.
The foundation was set up by former Malaysian Prime Minister Mahathir Mohamed, who was always a staunch opponent of the war against the regime of Saddam Hussain in 2003. He previously branded Blair and Bush “child-killers”.
The tribunal, which consisted of a former federal judge and several academics, paid particular attention to the failure of the Western military to find a single weapon of mass destruction in Iraq. WMDs were cited by the Western coalition as a major reason for their military intervention. It also declared the war to be in contravention of the will of the United Nations.
“The evidence showed that the drums of war were being beaten long before the invasion. The accused in their own memoirs have admitted their intention to invade Iraq regardless of international law,” said the tribunal.
The tribunal has no powers of enforcement, and as yet there has been no response from Bush or Blair. But the Perdana Peace Foundation says it hopes to maintain pressure from the international community on the two leaders, both of whom have now retired from domestic politics.
Meanwhile, Donald Rumsfeld, the US Secretary of Defence during the Iraq War, is next on the list to have his case heard by the mock court.

Friday 5 December 2014

Justice in US after Ferguson


those countries who pour oil on flame, Rich nations 'failing to help Syria refugees'

Rich nations 'failing to help Syria refugees'

Rights group says "pitiful" number taken in by wealthy countries, with burden placed mainly on ill-equipped neighbours.

Last updated: 05 Dec 2014 20:00 
Affluent nations have taken in a "pitiful" number of the million of Syrian refugees uprooted by the country's civil war, placing the burden on Syria's ill-equipped neighbours, according to Amnesty International.
The London-based rights group, in advance of a December 9 donors' conference in Geneva, deplored on Friday what it called the shocking failure of rich nations to host refugees.
"Around 3.8 million refugees from Syria are being hosted in five main countries within the region: Turkey, Lebanon, Jordan, Iraq and Egypt," Amnesty International said in the statement.
Highlighting what it referred to as "the pitiful numbers of resettlement places offered by the international community", the group said that Russia, China and the Gulf Arab states had not offered a single location for resettlement of refugees.
Meanwhile, the European Union as a whole, excluding Germany, has pledged to take in only 0.17 percent of refugees residing in countries bordering Syria.


"The shortfall ... is truly shocking," said Sherif Elsayed-Ali, Amnesty International's head of refugee and migrants' rights.
"The complete absence of resettlement pledges from the Gulf is particularly shameful. Linguistic and religious ties should place the Gulf states at the forefront of those offering safe shelter."
The failure of wealthy nations to share the burden had placed a increasing strain on host countries, which were largely ill-equipped for the influx of people escaping violence in Syria.
Amnesty International said it was calling for the resettlement of five percent of Syria's refugees by the end of 2015, and an additional five percent the following year.
The plan would accommodate approximately 380,000 refugees identified by the UN as being particularly vulnerable including lone children and torture survivors.
"Countries cannot ease their consciences with cash pay-outs then simply wash their hands of the matter," Ali said.
"Those with the economic means to do so must play a greater role."
In addition to those who fled the war-ravaged country as external refugees, the UN says more than seven million Syrians are internally displaced.
The refugees face poverty, illness and growing tensions with host communities in their already-impoverished temporary homes.
Syria's civil war began in March 2011, escalating into a bloody civil war that has displaced around half the country's population.

Ban-Ki Moon Says Canada Must Do More On Climate Change

Ban-Ki Moon Says Canada Must Do More On Climate Change


Posted: Updated: 

Media Blind Eye to Shameful Vote at UN on Nazism by US, Canada and Europe

Western Media Turn Blind Eye to Shameful Vote at UN on Nazism by US, Canada and Europe

Friday, 05 December 2014 10:30By Roger AnnisTruthout | News Analysis
Members of the Klu Klux Klan rally on the steps of the courthouse in Memphis, Tenn., March 30, 2013. The really was to protest the renaming of three Confederate parks. (Lance Murphey/The New York Times) Members of the Klu Klux Klan rally on the steps of the courthouse in Memphis, Tenn., March 30, 2013. The really was to protest the renaming of three Confederate parks. (Lance Murphey/The New York Times)
A big yawn. And "delete." That's how editors at the world's mainstream media have reacted to the news that Canada, the United States and Ukraine voted against a resolution at the United Nations on Nov. 21 committing the member countries of the world body to combat racism and xenophobia in all its forms.
These were the only three countries to vote "no," but 55 countries abstained, including the member countries of the European Union, as well as Australia and New Zealand.
News of the vote on the resolution has been suppressed in most mainstream media outlets in the West. One of the few to report it was the National Post daily in Canada.
The resolution (full, seven-page text here) was presented to the "Third Committee" of the UN General Assembly. It is the committee charged with examining and making recommendations on social, cultural and human rights issues. The resolution was proposed by 30 countries, including Russia, Pakistan, Nigeria, Vietnam, Venezuela, Bolivia and Cuba. One hundred and seventeen countries voted in favor. The "yes" vote by the majority means the resolution will be presented to the General Assembly.
The resolution is titled, "Combating glorification of Nazism, neo-Nazism and other practices that contribute to fuelling contemporary forms of racism, racial discrimination, xenophobia and related intolerance." The first clause reads:
(The General Assembly):
Reaffirms the relevant provisions of the Durban Declaration and of the outcome document of the Durban Review Conference, in which States condemned the persistence and resurgence of neo-Nazism, neo-Fascism and violent nationalist ideologies based on racial and national prejudice and stated that those phenomena could never be justified in any instance or in any circumstances. [1]
The resolution (clause 5) calls for a universal adoption of the 1969 International Convention on the Elimination of All Forms of Racial Discrimination. Many nations, including the US, the UK, China and India, signed the convention but did not recognize a mechanism it establishes for individuals to make complaints. This makes the convention unenforceable in their jurisdictions.
Kiev's representative at the Nov. 21 session, Andrey Tsymbalyuk, said that while Ukraine did condemn Nazism and neo-Nazism, it could not endorse the Russian resolution because Ukraine has suffered historically not only from Nazism, but also from Stalinism.

"As long as Stalinism and neo-Stalinism are not condemned as strongly as Nazism, neo-Nazism and other forms of hatred, Ukraine would not be able to back this document," the diplomat said. [2]
The U.S. government issued an official explanation of its vote on the same day. It said the main sponsor of the resolution, Russia, was driven by "overt political motives" rather than protecting human rights. It notes that similar resolutions are proposed each year at the UN. "We are alarmed by its [Russia’s] recent efforts to vilify others by loosely using terms such as "Nazi" or "Fascist." The government of Russia has employed this rhetoric during the current crisis in Ukraine, including against the current Ukrainian government, and has used it in this very Committee to condemn the Baltic States. This is offensive and disrespectful toward those who suffered at the hands of the Nazis and other Fascist regimes, and it should not be tolerated."
A spokesman for Canada's Department of Foreign Affairs is quoted in the National Post as saying Canada supports the fight against racism and against glorification of Nazism, but it voted against the resolution because it, "includes references which are counterproductive to this goal, including by seeking to limit freedom of expression, assembly and opinion."
Huffington Post Canada received an additional reason from Lasalle. He said Canada also did not support the resolution because it refers to the "highly politicized and anti-Semitic outcomes" of the 2001 World Conference Against Racism in Durban, South Africa.
The official is likely referring to clauses 28, 29 and 30 of the resolution. They state the following:
(The General Assembly):
28. Reaffirms article 4 of the Convention, according to which States parties to that instrument condemn all propaganda and all organizations that are based on ideas or theories of superiority of one race or group of persons of one colour or ethnic origin, or that attempt to justify or promote racial hatred and discrimination in any form, and undertake to adopt immediate and positive measures designed to eradicate all incitement to, or acts of, such discrimination and, to that end, with due regard to the principles embodied in the Universal Declaration of Human Rights and the rights expressly set forth in article 5 of the Convention, inter alia:
(a) Shall declare an offence punishable by law all dissemination of ideas based on racial superiority or hatred, and incitement to racial discrimination, as well as all acts of violence or incitement to such acts against any race or group of persons of another colour or ethnic origin, and also the provision of any assistance to racist activities, including the financing thereof;
(b) Shall declare illegal and prohibit organizations, and organized and all other propaganda activities, that promote and incite racial discrimination, and shall recognize participation in such organizations or activities as an offence punishable by law;
(c) Shall not permit public authorities or public institutions, national or local, to promote or incite racial discrimination;
29. Also reaffirms that, as underlined in paragraph 13 of the outcome document of the Durban Review Conference, any advocacy of national, racial or religious hatred that constitutes incitement to discrimination, hostility or violence should be prohibited by law, that all dissemination of ideas based on racial superiority or hatred, or incitement to racial discrimination, as well as all acts of violence or incitement to such acts, shall be declared offences punishable by law, in accordance with the international obligations of States, and that these prohibitions are consistent with freedom of opinion and expression;
30. Recognizes the positive role that the exercise of the right to freedom of opinion and expression, as well as full respect for the freedom to seek, receive and impart information, including through the Internet, can play in combating racism, racial discrimination, xenophobia and related intolerance;
So racism and glorification of Nazism are bad things, but please don't ask us to do anything about it. Oh, and please don't mention the contemporary rise to prominence and influence of far right political parties and militias in Ukraine.
Notes:
1. The Durban Declaration (62 pages, text here) was adopted by the United Nations' initiated World Conference Against Racism ('Durban 1') that took place in Durban, South Africa, in Aug.-Sept. 2001. The declaration was approved by the UN General Assembly on March 27, 2002. That same day, a resolution to implement the decisions of Durban 1 was approved by the General Assembly with two countries voting against - the United States and Israel - and two abstaining -  Australia and Canada.
2. Writer Daniel Lazare wrote a powerful essay in September that reviews Timothy Snyder's praised 2010 book Bloodlands. Lazare called it a "bad" book reflective of the growing trend by intellectuals and political figures of "relativization" of the crimes of Nazism by equating them with the human rights crimes committed in the Soviet Union of the same period. Lazare calls this a rising "double genocide movement."
Copyright, Truthout. May not be reprinted without permission.

پروفسور جنگ‌طلب در رأس پنتاگون؛ بازخوانی مواضع وزیر دفاع جدید آمریکا در مورد ایرانWar monger , New US defence minister

پروفسور جنگ‌طلب در رأس پنتاگون؛ بازخوانی مواضع وزیر دفاع جدید آمریکا در مورد ایران
رئیس‌جمهور آمریکا روز جمعه «اشتون کارتر» را که به اتخاذ مواضع نزدیک به اسرائیل و حمایت از اقدام نظامی علیه ایران معروف است، به عنوان گزینه ریاست بر پنتاگون معرفی کرد.
خبرگزاری فارس: پروفسور جنگ‌طلب در رأس پنتاگون؛ بازخوانی مواضع وزیر دفاع جدید آمریکا در مورد ایران
به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری فارس، «باراک اوباما» رئیس‌جمهور آمریکا روز جمعه همانطور که از هفته قبل مشخص بود، «اشتون کارتر» را به عنوان گزینه تصدی وزارت دفاع این کشور معرفی کرد.
وی بین سال‌های 1993 تا 1996 دستیار وزیر دفاع در امر سیاست امنیت بین‌الملل و مسئول سیاستگذاری در زمینه تعامل با کشورهای اتحاد جماهیر شوروی، امور راهبردی و سیاست تسلیحات هسته‌ای بوده است. او پیش از آن استاد فیزیک دانشگاه آکسفورد، عضو دانشگاه «راکفلر» و «ام‌آی‌تی» بوده است.
وی همچنین استاد و رئیس دانشکده روابط بین‌الملل، دانش و امنیت دانشگاه هاروارد بوده است. او علاوه بر این، عضو هیئت سیاستگذاری دفاعی، هیئت علمی دفاعی و هیئت مشاوره امنیت بین‌الملل وزارت خارجه آمریکا بوده است. عضویت در شورای روابط خارجی آمریکا و موسسه «آسپن» از دیگر سوابق اش کارتر است.

کارتر در حالی جایگزین «چاک هیگل» می‌شود که انصراف پی در پی گزینه‌های تصدی این سمت تقریبا گزینه جدی دیگری برای اوباما باقی نگذاشته بود.
بحران سوریه، تحرکات داعش در عراق، تشکیل ائتلاف به رهبری آمریکا، کاهش بودجه پنتاگون و برنامه خروج نیروهای آمریکایی از افغانستان در کنار عمر کوتاه باقی مانده از دولت اوباما از جمله مواردی بودند که موجب شد تا بسیاری از از پذیرش سمت وزارت دفاع خودداری کنند.
بحث پرونده هسته‌ای ایران و همچنین تلاش پنتاگون برای مهار نظامی تهران از دیگر موضوعاتی است که نظرات وزیر دفاع آمریکا در رابطه با آن همواره در معرض توجه رسانه‌ای بوده است.
کارتر که سال‌ها در وزارت دفاع آمریکا فعالیت کرده، به چهره‌ای نزدیک به اسرائیل و حامی سیاست‌های سختگیرانه در قبال ایران و برنامه هسته‌ای تهران معروف است.

یکی از اولین اظهارنظرهای رسمی کارتر در رابطه با ایران، به سال 1996 بازمی‌گردد، زمانی که وی در قامت دستیار وزیر دفاع آمریکا در نشستی که روز 11 آوریل با موضوع «اشاعه تسلیحاتی: تهدید و پاسخ به آن»، در رابطه با توان موشکی ایران گفت: «ایران در حال ایجاد توانمندی‌ای است که به نظر فراتر از نیازهای صرفا دفاعی این کشور می‌رسد. این ظرفیت عبارت است از توان شلیک موشک‌های بالستیک کوتاه‌برد مجهز به تسلیحات کشتار جمعی در منطقه‌ای که ما و بسیاری از کشورهای جهان در آن منافع راهبردی داریم.»
وی افزود: «این ظرفیتی است که می‌دانیم ایران ممکن است الان داشته باشد و معتقدیم که دارد برای رسیدن به آن تلاش می‌کند. این ظرفیت تهدید بالقوه روشنی برای منافع حیاتی ما در آینده خواهد بود، چراکه این ظرفیت منابع نفتی در منطقه خلیج (فارس) و همچنین دوستان ما در منطقه را تهدید می‌کند.»
پایگاه صهیونیستی «تایمز اسرائیل» در گزارشی با موضوع سوابق کارتر نوشته است او که سال‌ها در زمینه انرژی هسته‌ای فعالیت کرده، از حامیان استفاده از تهدید نظامی برای مقابله با گسترش تسلیحات هسته‌ای است. تایمز اسرائیل در رابطه با وی نوشته است: «به نظر می‌رسد کارتر در مقایسه با دولت، وزن بیشتری به تهدید نظامی معتبر در مذاکرات هسته‌ای با ایران، می‌بخشد.»

کارتر در سال 2004 در یادداشتی که در نشریه «فارن افرز» منتشر کرد، «راهبردی روشن» برای مقابله با گسترش تسلیحات هسته‌ای ارائه کرده که بر اساس «دیپلماسی در اولویت اول و استفاده از قوای نظامی در صورت نیاز» برای «نابودی کامل و قابل راستی‌آزمایی» برنامه هسته‌ای ایران و کره شمالی، تبیین شده بود.
وی در همان مقاله دولت «جورج بوش» را به دلیل «سپردن وظیفه ایجاد مانع در مسیر تحقق اهداف هسته‌ای ایران به دو گروهی که از مداخله نظامی در عراق حمایت نکردند، یعنی اروپایی‌ها و سازمان ملل»، مورد انتقاد قرار داده بود.
گزینه کنونی تصدی وزارت دفاع آمریکا دو سال بعد از آن، طی گزارشی برای اندیشکده «کارنگی» بار دیگر بر این موضع تصریح کرده و با بیان اینکه «دیپلماسی و زور باید به صورت همزمان اعمال شوند»، نوشت که واشنگتن برای متقاعد کردن ایران به پذیرش گزینه دیپلماتیک، باید از اهرم‌های فشار و «چماق‌» در مذاکرات بهره‌مند باشد.
وی در بخشی از آن گزارش به صراحت نوشته بود که یک مورد حمله هوایی به تأسیسات هسته‌ای ایران، می‌تواند «نقش مهمی در به تأخیر انداختن» برنامه اتمی ایران داشته باشد، اما برای وارد آوردن آسیب جدی به فعالیت‌های هسته‌ای تهران، نیاز به حملات مکرر است.
در سال 2008، همزمان با روی کار آمدن «باراک اوباما»، کارتر در گزارشی که مشترکا با «مایکل ماکووسکی» رئیس موسسه یهودی امور امنیتی بین‌الملل و «دنیس راس» دیپلمات سابق آمریکایی نوشت، بر خلاف گزارش آژانس مرکزی اطلاعات آمریکا (سیا) که اذعان کرده بود هیچ برنامه تسلیحات هسته‌ای در ایران در جریان نیست، مدعی شد که تهران به دنبال ساخت سلاح هسته‌ای است.

کارتر، ماکووسکی و راس در آن گزارش تصریح کرده بودند که راهبرد «بازدارندگی» در برابر ایدئولوژی ایران پاسخگو نیست و سیاست‌های تهران «جزو بزرگترین چالش‌های سیاست خارجی» دولت آمریکا باشد. در آن گزارش همچنین توصیه شده است که دولت آمریکا حضور خود در خاورمیانه را گسترش داده و سامانه‌های موشکی بیشتری در منطقه مستقر کند.
این پروفسور فیزیک در همان سال گزارش دیگری را برای مرکز امنیت آمریکایی جدید نوشته و در آن سناریوهای پس از اقدام نظامی علیه ایران را مورد بررسی قرار داد. وی در این گزارش عنوان کرده بود که اقدام نظامی برای رویارویی با ایران کافی نیست، بلکه نیازمند «راهبردی کامل شامل المان‌های سیاسی، اقتصادی و نظامی» است.
کارتر در این گزارش اذعان کرده بود که «متأسفانه، یک حمله به مجموعه هسته‌ای ایران نمی‌تواند اثر فنی قاطعانه‌ای بر جای بگذارد». وی همچنین تصریح کرد که همه تمام عیار به ایران هم نمی‌تواند راهبرد مناسبی برای بازگشت به مذاکره باشد، و تنها باید زمانی به این اقدام دست زد که مذاکرات به کلی شکست خورده و اقدام نظامی به عنوان جایگزین دیپلماسی برگزیده شده است.
وی با این حال در این گزارش تأکید کرده بود که هر راهبردی برای رویارویی با ایران، باید در هر حال شامل یک گزینه نظامی باشد. در بخشی از آن گزارش آمده بود: «اقدام نظامی باید به عنوان جزئی از یک راهبرد و نه یک گزینه جداگانه برای رویارویی با برنامه هسته‌ای ایران در نظر گرفته شود. اما هر گزینه صحیحی، به هر حال باید شامل یک المان نظامی باشد.»
- See more at: http://farsnews.com/newstext.php?nn=13930915000020#sthash.q42UR2gW.dpuf

Monday 6 October 2014

مخالفت با اعزام نیروهای نظامی کانادا به عراق و سوریه


Canadian Iranian coalition for peace is opposing sending any Canadian armed forces to Iraq and Syria
بیانیه مطبوعاتی
5
 اکتبر 2014
ائتلاف کانادایی ایرانی برای صلح مخالف اعزام نیروی نظامی کانادا به عراق و سوریه هست . بر اساس نظرکارشناسان نظامی ، حملات هوایی بدون نیروهای زمینی غیر ممکن است که  بتواند یک سازمان چریکی و بشدت مسلح تروریست را شکست بدهد .
ائتلاف معتقد است که  کانادا باید  به حل مشکلات پناهندگان و اوارگان سوری ، کردها و اقلیت های مذهبی را کمک کند .
دخالت های نابجا در خاورمیانه در گذشته باعث بوجود امدن گروه های تروریست بی رحم  و وحشی شده است که بیانگر سیاستهای شکست خورده خارجی هست .

دخالت فاجعه امیز نظامی کانادا در لیبی که  منجر به جنگ داخلی در لییی و   ایجاد نا امنی برای لیبی و شهروندان  لیبیایی و تهدید امنیتی برای کشورهای همسایه شده است .
دخالت نظامی کانادا در افغانستان که  متاسفانه به قیمت جان دهها سربازکانادایی انجامیده است در حالیکه میلیاردها دلار مالیات مردم هزینه شده است ، ولی به ازادی و امنیت در افغانستان کمک نکرده است .
از گذشته و درسهای تاریخی تجربه بگیرید

ائتلاف کانادایی ایرانی برای صلح
cicforpeace@gmail.com